Wiadomości

Centrum Rehabilitacji i Kardiologii Solutaris rozszerzyło zakres usług o dwa rodzaje badań diagnostycznych. Jedno z nich – analiza składu ciała przy użyciu systemu Seca mBCA – przydatne jest w leczeniu otyłości, anoreksji, sarkopenii, cukrzycy oraz innych schorzeń metabolicznych i kardiologicznych. Drugie to badanie kardiotokograficzne (KTG), które jest ważnym narzędziem diagnostycznym w ocenie prawidłowego przebiegu ciąży.

Analiza składu ciała metodą bioimpedancji elektrycznej (BIA) umożliwia ilościową analizę wielu istotnych dla zdrowia składników ciała, takich jak indeks masy ciała (BMI), woda pozakomórkowa, woda całkowita, masa beztłuszczowa, masa tłuszczów, kąt fazowy, reaktywność, rezystancja, masa mięśni szkieletowych i podstawowa przemiana materii. Badanie wykonuje się przy użyciu wielokrotnych pomiarów biernego i czynnego wypadkowego oporu elektrycznego masy ciała. Jego dokładność w dużym stopniu zależy od jakości układów elektronicznych analizatora oraz algorytmów komputerowych, dokonujących obliczeń na podstawie uzyskanych wyników pomiarów. Ponieważ badanie jest stosunkowo niedrogie, niekłopotliwe i neutralne dla organizmu, można stosować je okresowo w celu monitorowania zmian lub postępów w leczeniu, Stosowany w Centrum Solutaris system Seca mBCA 525 to nowoczesne urządzenie o potwierdzonej klinicznie precyzji pomiarów i analiz obliczeniowych, a leżąca pozycja pacjenta w trakcie badania ułatwia jego wykonanie osobom mającym trudności w utrzymaniu postawy stojącej.

Badanie BIA jest nieinwazyjne, bezpieczne i nie wiąże się z żadnym dyskomfortem pacjenta (poza koniecznością pozostawania w stanie spoczynku przez czas badania – ok. 15-30 minut). Nie wymaga też żadnego specjalnego przygotowania. Wystarczy lekki i wygodny strój z możliwością odsłonięcia stóp (punkty pomiarowe znajdują się m. in. na stopach). Ponadto, w celu zapewnienia wysokiej dokładności pomiarów, zalecane jest powstrzymanie się od jedzenia i picia przez co najmniej 2 godziny przed badaniem i skorzystanie z toalety około 30 minut przed badaniem. Prysznic lub kąpiel bezpośrednio przed badaniem mogą negatywnie wpłynąć na jakość wyników, podobnie jak spożywanie alkoholu i intensywna aktywność fizyczna, a także przyjmowanie diuretyków.

Przeciwwskazania do badania BIA w większości wynikają z okoliczności, powodujących uniemożliwienie lub utrudnienie uzyskania miarodajnych wyników, rzadziej w związku ze stanem zdrowia. Są wśród nich poważne zaburzenia kardiologiczne lub korzystanie z rozrusznika, wszczepione inne medyczne urządzenia elektryczne lub implanty metalowe, epilepsja, ciąża i karmienie piersią, choroby zakaźne i choroby powodujące znaczące zmiany skóry stóp i dłoni.

Wynik badania prezentowany jest w postaci wydruków komputerowych, na których wyniki analizy przedstawione są bardzo czytelnie – liczbowo i graficznie, w formie wykresów i diagramów.

KTG jest dla kobiet w ciąży ważnym elementem diagnostyki prenatalnej, pozwalającym ocenić pracę serca płodu oraz czynność skurczową macicy. Przy prawidłowym przebiegu ciąży, badanie takie zalecane jest nie wcześniej niż w 28 tygodniu. Po tygodniu 37 wykonuje się je okresowo aż do porodu, w tym w okresie okołoporodowym co dwa lub trzy dni. Rzeczywisty harmonogram badań określa lekarz na podstawie ogólnego stanu zdrowia matki i dziecka, a wskazaniami do częstszych badań są między innymi konflikt serologiczny, ciąża po terminie, problemy w rozwoju płodu stwierdzone w wywiadzie położniczym i w badaniach diagnostycznych lub słabo wyczuwalne ruchy płodu. Częstsze badania są zalecane również w przypadkach niektórych chorób matki, takich jak nadciśnienie tętnicze i choroby serca, cukrzyca, choroby płuc lub nerek, a także w przypadku urazów brzucha.

Z punktu widzenia pacjentki badanie KTG jest nieskomplikowane i nieuciążliwe – pozostającej w pozycji leżącej pacjentce umieszcza się na brzuchu głowice – kardiograficzną i tokograficzną – przy pomocy których rejestrowana jest praca serca dziecka (zazwyczaj mama może przy tej okazji usłyszeć bicie jego serca) i czynność macicy. Całe badanie zabiera zwykle nie więcej niż 30 minut.

Prawidłowy wynik pracy serca płodu mieści się w przedziale 110-160 uderzeń na minutę. Przyspieszone tętno świadczyć może o odwodnieniu organizmu, nadczynności tarczycy lub stanach gorączkowych matki, może też sygnalizować niedotlenienie płodu. Przyspieszone bicie serca płodu obserwowane jest też czasem w przypadku przyjmowania przez matkę niektórych leków kardiologicznych. Obniżona czynność serca płodu obserwowana jest nierzadko w ciąży po terminie, ale może też być objawem wrodzonej wady serca dziecka.

Ważnymi wskaźnikami branymi przez lekarza pod uwagę są akceleracje i deceleracje, czyli kilkunastosekundowe przyspieszenia i zwolnienia czynności serca płodu, których analiza ułatwia ocenę prawidłowości funkcji płodu, macicy i łożyska.

W Centrum Solutaris badania KTG wykonywane są przy pomocy kardiotokografu GE Corometrics 172 z systemem nadzoru okołoporodowego Monako.